บทที่ 46 ตอนที่ 46

“แน่ใจนะว่าไม่ให้ผมเข้าไปส่งถึงบ้าน”

สไบนางหันมามองตาขุ่น “ไม่จำเป็น ฉันเดินไปเองได้” ว่าแล้วก็รีบเปิดประตูจะก้าวลงไป แต่ราเชนทร์คว้าแขนเอาไว้ก่อน ความอบอุ่นจากฝ่ามือใหญ่ทำให้สไบนางนิ่งงันไป แก้มนวลร้อนจัดจนต้องรีบกลบเกลื่อน

“มีอะไรอีกล่ะ”

“ขอบคุณสำหรับวันนี้นะครับ สไบ”

“ขอบ... ขอบคุณอะไรของนาย”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ